Сиймхий шөнө


Содон зурагтай содон нэртэй жижигхэн ногоон ном гэрт минь байдаг байлаа. Мэдээ орон ухаан гүйхийн цагт  унших дуртай шүлгийн ном минь болсон сон. Мэдрэмж гэдэг зүйлийг би л лав анх доорх шүлгээс нь мэдрэн хүртэж байсан юм. Эрхэм энэ хүн бол "Сумаар гараатай Монголоор цараатай найрагч" Ч.Мягмарсүрэн билээ. Энэ шүлгийг нь би харин “Монголын сонгомол яруу найраг”  түүвэрт оруулаагүйд  “өөрийнхөө хэмжээнд” гайхдаг л юм. Удахгүй бэлэн болох шүүмждээ энэ тухай илүү тодорхой дурьдах болноо.

Шувуудын нойрон сэрвэлзэнэ үү
Тэнгэр яасан хөнгөмсөг
Шугуйн намианд эрвэлзэнэ үү
Одод яасан элгэмсэг

Уулс гүндээ гэрэлтэнэ үү
Шөнө яасан саруулхан
Уусаад наран жаргана уу
Нуур яасан бүлээхэн

Бүсгүйн нойрон хулжина уу
Салхи яасан сэмхэн
Хэрсүү ухаан дайжина уу
Бодол яасан гэнэхэн

Шүүрс алдуут сэмэрнэ үү
Саран яасан торгомсог
Шүлэг сүлжүүт алдарна уу
Сэтгэл яасан нялхамсаг
["Ташаа тамгаар чулуут" УБ, 1996 он, 36-р тал]

Comments

Seamy said…
Ene chigere setgeles garch bui setgelin uge shuleg avyastaiga holboj shuleg bolgon bichsen chin unshihad setgeld mash shan setgegdel toruulj bna. Tsaashda mash ih amjiltiig husie.
Seamy said…
Tsaashdiin uran buteelde mash ih amjilt gargaarai!!!
Dahin dahin bayarlalaa bi hicheenee
XaP XoPNH said…
nomiin himees amsaj tuugeeree tejeegdeh baytshan bor zaluu neg yum duulgan gedegt itgeh neg mongol chamd sansaihniig husie
blogchin said…
Saihn yaru nairagch shu uneher...